Το άρθρο «Flow, Staging, Wayfinding, Personalization: Evaluating User Experience with Mobile Museum Narratives», πραγματεύεται την υλοποίηση και αξιολόγηση ενός πιλοτικού προγράμματος, υπό την ονομασία «CHESS Project» που έλαβε χώρα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Το πρόγραμμα αυτό, αφορούσε στην δημιουργία μιας ψηφιακής εφαρμογής για κινητές συσκευές, η οποία επιχειρούσε, μέσω αφηγήσεων, να ξεναγήσει τον επισκέπτη στις αίθουσες του Μουσείου. Η εμπειρία χρήσης αυτής της εφαρμογής ήταν εξατομικευμένη, καθώς προηγήθηκε της χρήσης της, η συμπλήρωση ερωτηματολογίου από τους συμμετέχοντες, το οποίο και τους ταύτισε με μια από τις περσόνες που είχαν μελετηθεί και σχεδιαστεί για την εν λόγω εφαρμογή. Οι συμμετέχοντες- καλούνταν επίσης να επιλέξουν ποιες ιστορίες τους ενδιέφερε να παρακολουθήσουν, αλλά και στη συνέχεια- κατά τη διάρκεια της εμπειρίας- μπορούσαν μέσω των επιλογών τους, να προσδιορίσουν ακόμη περισσότερο το τί άπτεται του ενδιαφέροντός τους- κάνοντας την εφαρμογή να λειτουργεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τους ίδιους. Στο πρόγραμμα, διενεργήθηκε συνδυασμός ποσοτικής και ποιοτικής έρευνας, ώστε να συγκεντρωθούν δεδομένα και να γίνει η αξιολόγηση αυτού. Στη δεύτερη μελέτη που ακολούθησε, κάποια από τα στοιχεία που είχαν επισημανθεί ως αρνητικά, διορθώθηκαν, όμως σε κάποια σημεία συνέχισαν να προκύπτουν ζητήματα.
Το άρθρο, όπως και το ίδιο το project το οποίο συζητά, μου φάνηκαν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα και με έκαναν να φανταστώ πως ήμουν εγώ στη θέση των συμμετεχόντων- αναλογιζόμενη έτσι, το πώς θα αξιολογούσα αυτή την εμπειρία. Η σημασία που δόθηκε στην προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντα των συμμετεχόντων, θα αξιολογούνταν θετικά από μέρους μου, καθώς θα αισθανόμουν πως η εμπειρία αυτή με αφορά προσωπικά. Επίσης, λόγω του τρόπου αφήγησης- που είναι σε α’ πρόσωπο και χρησιμοποιεί το χιούμορ, θα αισθανόμουν πιο οικεία στο περιβάλλον και θα απολάμβανα ακόμη περισσότερο την περιήγησή μου.
Οι νέες τεχνολογίες αλλά και ο νέος τρόπος επικοινωνίας και συνδιαλλαγής, αποτελούν μια πραγματικότητα που δε θα μπορούσαμε και δε θα έπρεπε να παραβλέψουμε. Θεωρώ, ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντική η ενσωμάτωση των νέων αυτών τεχνολογιών και στους μουσειακούς χώρους- όχι επισκιάζοντας, αλλά συμπληρώνοντας την μουσειακή εμπειρία και την επαφή με τα εκθέματα.
Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε και στην επίτευξη του στόχου για προσέλκυση νέου κοινού, πέραν του παραδοσιακού, στους μουσειακούς χώρους, θα έκανε τα μουσεία πιο προσβάσιμα, αλλά και θα έδειχνε με πρακτικό τρόπο πως τα μουσεία είναι «ζωντανοί» οργανισμοί, που εξελίσσονται και προχωρούν μαζί με τις κοινωνίες στις οποίες ανήκουν.
Ως κύρια προβλήματα εδώ, όπως επισημάνθηκαν μεταξύ άλλων και από το άρθρο- είναι η πιθανή «απορρόφηση» των επισκεπτών από την οθόνη, οδηγώντας στο να αποσπώνται από την θέαση των εκθεμάτων, αλλά και ο περιορισμός της κοινωνικής διάδρασης και επαφής.
Όσον αφορά στα εκθέματα, θα μπορούσε η εφαρμογή- όπως έκανε ήδη σε ορισμένα σημεία- να ενθαρρύνει τους συμμετέχοντες να τα παρατηρούν και να εντοπίζουν λεπτομέρειες σε αυτά, ώστε να μη χαθεί η επαφή με το ίδιο το έκθεμα, λόγω προσήλωσης στην οθόνη.
Όσον αφορά στην κοινωνική διάσταση της επίσκεψης, με σεβασμό στην επιθυμία και τις ανάγκες των επισκεπτών, θα μπορούσαν να ερωτώνται στην αρχή, σχετικά με το εάν επιθυμούν να απολαύσουν την εμπειρία αυτή μόνοι τους, με την παρέα τους ή ακόμη και με κάποιον που επίσης περιηγείται ταυτόχρονα με αυτούς στο χώρο, αλλά δε γνωρίζονται. Σε περίπτωση που ο συμμετέχων επέλεγε την κοινωνική διάδραση, θα μπορούσε η εφαρμογή να ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ των χρηστών- ώστε μόνο περιηγούμενοι μαζί να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την αφήγηση ολοκληρωμένη.
Μερικά ακόμη προβλήματα που εντοπίστηκαν ήταν αυτά του προσαναταλισμού, της κόπωσης, της αδυναμίας να πάρουν οι συμμετέχοντες μαζί τους κάποιο αναμνηστικό αυτής της εμπειρίας, αλλά και της δυσκολίας να διαχωρίσουν τον ψηφιακό, από τον φυσικό κόσμο. Θεωρώ όμως πως αυτά, όπως και τα προηγούμενα, θα μπορέσουν με κάποιες μικρές αλλαγές να ξεπεραστούν- αφού άλλωστε, ήδη η πλειονότητα των επισκεπτών, εξέφρασε την ικανοποίησή της από την εμπειρία- και σίγουρα, αυτή στο σύνολό της, δε μπορεί να αξιολογηθεί παρά ως επιτυχημένη.